Nazwe później

Godzina 12, sobota. Jak typowa nastolatka wylegiwałaś się w łóżku, ale czas twojej sielanki bardzo szybko dobiegł końca. Obudziła Cię twoja matka, rozsuwając zasłony, wpuszczając mordercze światło palące się w oczy. Jeszcze się nie rozbudziłaś, ale słyszałaś jak mama zdenerwowana chodzi po twoim pokoju szukając odpowiedniego ubrania - nie podobało się jej twoja inicjacja do rodzinnego interesu. Według niej stało się to zbyt szybko i o wiele okrutniej niż to sobie planowała.

- Witaj córeczko. Wreszcie wstałaś. Pamiętaj, że idziesz dzisiaj na specjalny trening razem ze swoim bratem i ojcem. Przygotował dzisiaj coś specjalnego. Mam nadzieję, że nie przesadzi...jesteś taka delikatna.- Wyszeptała kobiecina, kładąc na twoich nogach ubranie sportowe - różowe legginsy i obcisły t-shirt z logiem...amazona.


Godzina 12, sobota. Stałeś pod drzwiami waszego domu obok ojca, czekaliście na siostrę, która miała iść z wami, ale jeszcze spała. Zdenerwowany zachowaniem swojej krnąbrnej córki ojciec szeptał przekleństwa pod adresem całego świata i jeszcze kilku osób. Spod bluzy wystawał wzmocniony kewlar a z kieszeni Wilcze Ziele. Twój ojciec rzadko go używa, chyba że musi.
Ojciec zauważył twoje spojrzenie i natychmiast odpowiedział na pytanie, które nigdy nie zostało zadane.
- Nie przejmuj się. Chcę rzucić twoją siostrę na głęboką wodę...mamy trop omegi czającego się w lesie na północ stąd. Wiesz, o który las mi chodzi, często tam trenujemy. Nie mów tego matcę, bo na pewno będzie się kłócić

Granie przeciwieństwa ojca całkiem dobrze mi wychodziło. Podczas gdy on rzucał klątwy na wszystko, co nas otacza, ja stałem oparty o ścianę ze spokojem wymalowanym na twarzy... Póki nie dowiedziałem się o jego planach. Zmarszczyłem brwi. To było nieco zabawne, że wspomniał o kłótni z matką, skoro doskonale wiedział, że w tej sytuacji bez wahania bym się z nią zgodził. Nie mogłem jednak zrobić awantury. Sposób, w jaki zostałem wychowany wyrobił u mnie hamulce i chyba zbyt wysoki szacunek do ojca. Nie mogłem jednak powstrzymać się przed komentarzem.
- Jesteś pewny, że da sobie radę? Nie chce ujmować jej umiejętności, ale wolałbym po dzisiejszym polowaniu wciąż mieć siostrę... Najlepiej żywą. To szaleństwo. Jeszcze nie tak dawno wierzyła, że wilkołaki żyją głównie w dziełach Stephanie Meyer.

Nie, wcale nie zapomniałam o tym specjalnym treningu. Ojciec tak często mi o nim mówił, że zaczęłam go wypierać ze świadomości. A po wczorajszej imprezie... za dużo się na niej działo, żebym pamiętała o czymś, co w tamtym momencie w ogóle mnie nie obchodziło. I w sumie nadal mnie nie obchodzi. Dlatego jakoś nie ubolewałam nad tym, że ojciec i Aiden musieli na mnie czekać, chociaż ten pierwszy na pewno nie omieszka mi tego wypomnieć. 
Spojrzałam zaspanym wzrokiem na matkę, która latała po mojej sypialni. Porządnie obudził mnie dopiero widok stroju, jaki naszykowała dla mnie kobieta na ten specjalny trening i oczy mi prawie wypadły na jego widok. Dlaczego ona mogła pomyśleć, że to założę?
- Bluzkę przeboleję, ale te legginsy prędzej spalę, niż na siebie ubiorę - odparowałam, wstając i kierując się do garderoby. Zrzuciłam z siebie piżamę i ubrałam pierwsze lepsze spodnie dresowe, koszulkę od mamy, którą i tak zakryłam czarną bluzą z kapturem należącą do Aidena. Na szybko umyłam zęby i twarz, a włosy związałam w kitkę. 
- Zjadłabym śniadanie, ale ojciec by mnie chyba wypatroszył, gdyby zobaczył mnie siedzącą w jadalni. Wezmę raczej coś na wynos - zatrzymałam się jeszcze na chwilę w drzwiach, machając do rodzicielki, a następnie zbiegłam szybko po schodach na dół, zahaczając o lodówkę, z której wzięłam coś na szybko do przekąszenia i wybiegłam na zewnątrz. 
- Zwarta i gotowa - miało wyjść z większym entuzjazmem, ale kiedy zobaczyłam minę mojego ojca, cała pozytywna energia ze mnie odpłynęła. Zapowiada się naprawdę ciekawy dzień...

Dziewczynka i chłopak

- W końcu zeszłaś! Dobrze wiedziałaś, że wyruszamy na specjalny trening ty leniu śmierdzący...w kogo ty się wdałaś? Na pewno nie we mnie! Lata niewiedzy sprawiły, że wyrosłaś na rozpuszczoną do granic możliwości nastolatkę, córeczkę mamusi i jej księżniczkę. - Przywitał się z tobą wkurzony ojciec. Rzuciwszy pełnym pogardy spojrzeniem na bluzę, którą na siebie założyłaś, wymruczał tylko "jakby nie miała własnego ubrania, ta dziewczyna mnie wykończy" po czym wsiadł na miejsce kierowcy w dużym, zamaskowanym jeepie. Jego ulubiony samochód. Zawsze uważał, że zwykłe cywilne wozy są bezużyteczne w nagłych sytuacjach.
Mama wyszła tuż za tobą. Zignorowała zachowanie waszego ojca, przyzwyczajona już do tego typu akcji podeszła do Aidena.

- Tylko uważaj na siebie dobrze? Ojciec wykończy was tym bieganiem po lesie...dobrze, że nie wpadł na pomysł, zabrania was na jakieś polowanie. Jeszcze. - Dodała, obejmując Aidena z całych sił. Martwią ją nawet zwykłe treningi z ojcem, a co by zrobiła, jakby dowiedziała się o polowaniu? Zatrzymałaby was po ostrej kłótni z ojcem czy może to ojciec zdominowałby ją i ta, czy siak zabrał was na polowanie, sprawiając, że ta martwiłaby się jeszcze bardziej.
Na razie o prawdziwym celu dzisiejszego treningu wiesz tylko ty (Aiden) i ojciec. Nawet twoja siostra jedzie do lasu z myślą, że będzie to kolejny nudny trening polegający na bieganiu po lesie i uczeniu się o jadalnych gatunkach roślin. Czasami polujecie na małe zwierzęta, żeby móc nauczyć się szybkiego skórowania i oddzielania najlepszych części.